22/11/07

ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ versus ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ


Καμιά φορά πέφτουμε στα μαλακά,
Άλλες πάλι προσγειωνόμαστε ανώμαλα,
Τι πειράζει όμως, αν έχουμε φτερά να ξαναπετάξουμε;

10 σχόλια:

  1. :)ο,τι έπρεπε για μια νύχτα που τα μάτια κλείνουν απο την κούραση, το κρεβάτι με φλερτάρει ξεδιάντροπα και γω πρέπει να ολοκληρώσω τον... τετραγωνισμό των ματιών μου, στο όνομα της συνέπειας! Που θα πάει, θα φυσήξει βοριάς και θα πετάξουμε και πάλι. Να σαι καλά για τη νυχτερινή ανάσα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με γοητεύουν πάντα οι διάφορες ερμηνείες που κανείς δίνει σε μια μικρή συστάδα λέξεων: σαν να έχουμε ένα μαγικό νήμα που ο καθένας τραβάει, ξεδιπλώνει και κάτι άλλο εμφανίζεται... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όπως η έμφαση που έδωσες εσύ στην απογείωση, που θα ‘ρθει έτσι και αλλιώς (το βοριαδάκι). Όπως η ερμηνεία που δίνω εγώ που μένει περισσότερο στην προσγείωση- ελεύθερη πτώση στο κενό-άγνωστο, υπέρβαση του εαυτού μας, que sais-je, που δεν πρέπει να φοβόμαστε αφού έχουμε εσωτερική δύναμη, δηλαδή δυνατότητα απογείωσης. Τρίτη ματιά δεν έχω να σου προτείνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μια τρίτη ματιά...(ίσως να λέω και αηδίες πολύ απλά λόγω της ώρας που σχολιάζω).Ούτε απογείωση, ούτε προσγείωση, απλά στασιμότητα σε έναν αεροδιάδρομο περιμένοντας.

    Μόνη μελωδία στα αυτιά σου η έκφραση "τσάι/καφές?" της αεροσυνοδού μετά την απογείωση/πριν την προσγείωση.
    Τα περισσότερα συστήματα είναι δυαδικά, αλλά και η ενδιάμεση κατάσταση είναι αυτή που πολλές φορές θα κρίνει το αποτέλεσμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. :)*
    Πράγματι γοητευτικές οι διάφορες ερμηνείες που δίνουμε - όλοι.

    Μίλησα για πέταγμα και "άκουσες" απογείωση...

    Εξ ίσου αξιοπρόσεκτες οι λέξεις που συνοδεύουν κάθε έννοια.
    Μιλάς για πτώση (στα μαλακά) και για προσγείωση (στα ανώμαλα). Όταν τα βιώνω, η "πτώση" ξεπερνάει τη "γη" (προσγείωση) και πάει ακόμα πιο κάτω.

    Οσο για την αναφορά στον βοριά. Με το Βοριά όπως και τη (δυνατή) βροχή, έχω μια περίεργη σχέση. Με κάνουν να έχω συμπτώματα έρωτος (ιδεοκεντρικά, όπως θα έλεγε ο φίλτατος Ζάλμοξις).

    *Χαμόγελο (και μάλιστα μεγάλο) απο τη χαρά που μου φέρνουν κάθε φορά τα παιχνίδια με τις λέξεις. Παιχνίδια με την απόλυτα παιδική ερμηνεία. Κάτι ευχάριστο, που το κάνω για τη χαρά του παιχνιδιού κι ας είναι ψεύτικοι οι πύργοι που χτίζω. Γιατί με τα ίδια υλικά μπορεί να χτίσω και αεροπλάνα και ποιός ξέρει... μπορεί και όνειρα.

    Βιολόγε, εντυπωσιακό το πως η κουβέντα περί προσγείωσης - απογείωσης έφερε στο μυαλό σου τη "μελωδία" της αεροσυνοδού! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ soduck.
    Τα παιχνίδια με τις λέξεις είναι ευχάριστα πολλές φορές αλλά και μια σοβαρή υπόθεση. Η επιλογή και η κατάταξη των λέξεων ελευθερώνουν νόημα που ξεφεύγει σχεδόν πάντα από αυτό που θέλω να πω ή σκέφτομαι καλά-καλά. Φτιάχνουν μια ζωή από μόνες τους...

    @ΒιοΛόγος.
    Βλακείες δε λες. Η στασιμότητα περιμένοντας είναι και αυτή μια άποψη προσέγγισης της πραγματικότητας ίσως πιο δύσκολη άσκηση και απ’ την ελεύθερη πτώση αλλά μπορεί και πιο ουσιαστική.

    Καλό σας απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Θα συμφωνήσω phd. Τα παιχνίδια είναι ευχάριστα. Οι λέξεις είναι σοβαρή υπόθεση, ενίοτε.
    Πόσο δίκιο έχεις όταν λές οτι φτιάχνουν μια δική τους ζωή!!

    Πόσο δίκιο έχω όταν λέω οτι η δική τους ζωή είναι καθρέφτης (ακόμα και παραμορφωτικός) του μυαλού μας;;

    Όπως κι αν είναι, η γοητεία τους είναι εθιστική.

    "Η στασιμότητα περιμένοντας είναι ...ίσως πιο δύσκολη άσκηση και απ’ την ελεύθερη πτώση".....χμ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. σχόλια από χημικούς δέχεστε;

    ένας βιολόγος μου είπε να έρθω για καφέ... στο blog σας...

    προσγείωση και απογείωση ....πολύ σχετικές έννοιες!

    what the caterpillar calls the end, the rest of the world calls it a butterfly

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @izabet.
    Nice. Έχουμε την ίδια ματιά μου φαίνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή