Σκίουρος-Sciurus Vulgaris
Η Σαμπρίνα παρατηρεί ένα ζώο πάνω σ’ ένα κλαδί. Νομίζει ότι είναι ένα πουλί, αλλά είναι πολύ μακριά για να δει τι είδος πουλιού είναι. Βγάζει τα κιάλια και ανακαλύπτει ότι είναι ένας σκίουρος! Επειδή δεν κουνιέται καθόλου, αναρωτιέται αν έχει πεθάνει. Τα κιάλια της δεν είναι πολύ δυνατά. Παίρνει ένα τηλεσκόπιο: ο σκίουρος είναι ακίνητος επειδή έχει στριμώξει ανάμεσα από τα πόδια του ένα φουντούκι και ετοιμάζεται να το τραγανίσει. Διορθώνοντας καλύτερα το τηλεσκόπιο, αντιλαμβάνεται ότι κάνει εντελώς λάθος! Δεν είναι ένα φουντούκι που εξέχει από τα πόδια του σκίουρου. Είναι το πολύ μικρό κεφαλάκι από ένα μωρό σκίουρο.
Αυτό που φαντάζεται η Σαμπρίνα στην αρχή δεν είναι λάθος. Ξέρει ότι υπάρχει ένα ζώο πάνω στο κλαδί του δέντρου. Είναι σωστό, αλλά αυτό το ζώο δεν είναι ένα πουλί: είναι ένας σκίουρος. Σιγά-σιγά, το αληθινό γίνεται «πιο αληθινό». Η Σαμπρίνα βλέπει πάντα το ίδιο πράγμα, αλλά το βλέπει διαφορετικά. Έτσι, ξέρει όλο και καλύτερα, καταλαβαίνει όλο και περισσότερο αυτό που γίνεται εκεί, πάνω στο δέντρο.
Η γνώση του ανθρώπου προοδεύει μ’ αυτόν τον τρόπο. Βλέπουμε τα ίδια πράγματα. Αλλά έχουμε τρόπους για να τα βλέπουμε καλύτερα: μικροσκόπια για να βλέπουμε πράγματα όλο και μικρότερα, εργαλεία για να βλέπουμε όλο και μακρύτερα, μηχανήματα για να επιβεβαιώνουμε, για να κάνουμε πειράματα και αναλύσεις…
Σε 1 χρόνο, σε 100 χρόνια, σε 10 000 χρόνια, θα βλέπουμε τα ίδια πράγματα, αλλά διαφορετικά. Αυτό που ξέρουμε γίνεται όλο και πιο αληθινό.
Αυτό που φαντάζεται η Σαμπρίνα στην αρχή δεν είναι λάθος. Ξέρει ότι υπάρχει ένα ζώο πάνω στο κλαδί του δέντρου. Είναι σωστό, αλλά αυτό το ζώο δεν είναι ένα πουλί: είναι ένας σκίουρος. Σιγά-σιγά, το αληθινό γίνεται «πιο αληθινό». Η Σαμπρίνα βλέπει πάντα το ίδιο πράγμα, αλλά το βλέπει διαφορετικά. Έτσι, ξέρει όλο και καλύτερα, καταλαβαίνει όλο και περισσότερο αυτό που γίνεται εκεί, πάνω στο δέντρο.
Η γνώση του ανθρώπου προοδεύει μ’ αυτόν τον τρόπο. Βλέπουμε τα ίδια πράγματα. Αλλά έχουμε τρόπους για να τα βλέπουμε καλύτερα: μικροσκόπια για να βλέπουμε πράγματα όλο και μικρότερα, εργαλεία για να βλέπουμε όλο και μακρύτερα, μηχανήματα για να επιβεβαιώνουμε, για να κάνουμε πειράματα και αναλύσεις…
Σε 1 χρόνο, σε 100 χρόνια, σε 10 000 χρόνια, θα βλέπουμε τα ίδια πράγματα, αλλά διαφορετικά. Αυτό που ξέρουμε γίνεται όλο και πιο αληθινό.
Μετάφραση από το βιβλίο « Ce qu’on sait et ce qu’on ne sait pas» Β.Labbé & M. Puech, Les Goûters Philo, Milan 2001.
για να το λες εσυ που εισαι βιολογος κατι περισσοτερο 8α ξερεις που δε ξερουμε (και ουτε βλεπουμε εμεις)
ΑπάντησηΔιαγραφή...ποιο εν οψιν!!! (απο τον αστεριξ... ψηλα στο καταρτι)
xaxaxa.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως βάλε στο booklist σου και την σειρά Gouters Philo που λέω. Είναι πάρα πολύ ωραία και ας είναι για παιδιά από 9 ετών.
το gouters philo παραπεμπει στο science for coffee?
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατι τσαι και συμπαθεια εχουμε σιγουρα
(περιμενω να κρυωσει ο καφες μου)
χαχαχα. 'Ασχετα είναι μεταξύ τους. Δες τα, είναι καλά και μερικά έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι το γνωστό ρητό "η απαντηση ειναι κάτω απο τη μύτη μας"... η απαντηση ειναι συνηθως εκει απλά πρέπει να έχεις την ωριμότητα να την δεχτεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήτα σέβη μου
Πρώτα κάνεις την ερώτηση…ψάχνεις για την απάντηση…και βλέπεις μετά αν τη δέχεσαι ή όχι…
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό χειμώνα Πετρούλα και καλή βλογική χρονιά!