1/10/08
Le Vent Nous Portera – Noir Désir
Je n'ai pas peur de la route
Faudrait voir, faut qu'on y goûte
Des méandres au creux des reins
Et tout ira bien
Le vent l'emportera
Ton message à la grande ourse
Et la trajectoire de la course
A l'instantané de velours
Même s'il ne sert à rien
Le vent l'emportera
Tout disparaîtra
Le vent nous portera
La caresse et la mitraille
Cette plaie qui nous tiraille
Le palais des autres jours
D'hier et demain
Le vent les portera
Génétique en bandoulière
Des chromosomes dans l'atmosphère
Des taxis pour les galaxies
Et mon tapis volant lui
Le vent l'emportera
Tout disparaîtra
Le vent nous portera
Ce parfum de nos années mortes
Ceux qui peuvent frapper à ta porte
Infinité de destin
On en pose un, qu'est-ce qu'on en retient?
Le vent l'emportera
Pendant que la marée monte
Et que chacun refait ses comptes
J'emmène au creux de mon ombre
Des poussières de toi
Le vent les portera
Tout disparaîtra
Le vent nous portera
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
...
ΑπάντησηΔιαγραφήGénétique en bandoulière
Des chromosomes dans l'atmosphère
...
:-)
τι να γινεται τελικα o cantat? που να τον εχει παρασυρει ο ανεμος?
καλο μηνα
J' en etais sure...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκέφτομαι μήπως και δεν έπρεπε να βάλω τον Cantat, μετά από αυτό που έκανε...δοκίμασε να χτυπήσεις 18 (τουλάχιστον) φορές το πόδι σου με το χέρι σου...να δεις πόση ώρα θα σου πάρει...Τέλος πάντων, το τραγούδι είναι ωραίο, προπάντως οι στοίχοι του και το όλο κομμάτι είναι ensorcellant κατά κάποιο τρόπο. Ο Cantat τώρα βγήκε από τη φυλακή και κάθεται ήσυχα και όμορφα στη γωνιά του...με τις τύψεις του. Για λύπηση.
Ξέχασα...καλό μήνα :)
ΑπάντησηΔιαγραφή