Ο ΜΙΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΑΔΝΗΣ

Régattes, Raoul Duffy

Μου είπαν κάποτε: το παρελθόν είναι αναμνήσεις, το μέλλον όνειρα, μόνο το παρόν μετράει. Μου είχε αρέσει αυτή η κουβέντα γιατί με εμπόδιζε από το να βυθίζομαι υπερβολικά στη «λάσπη» του παρελθόντος ή να τεντώνομαι με άκαμπτη στάση προς το μέλλον. Εδώ και τώρα παίζονται τα πράγματα και παράλληλα ακροβατούμε σε λεπτή ισορροπία μεταξύ του πριν και του μετά της κάθε στιγμής. Γιατί το παρόν δεν είναι η κατάργηση του χρόνου ή ένα αποσπασμένο κομμάτι που πρέπει να καταναλωθεί άμεσα, επί τόπου, σχεδόν ηδονιστικά. Χαράσσεται σε μια συνέχεια, δεν παίρνει από το παρελθόν σαν κλέφτης αφήνοντας πίσω καμένη γη. Θα ήταν εξάλλου σαν να σου είχαν κάνει ένα δώρο και να μην έλεγες ευχαριστώ. Γιατί το παρελθόν σου προσφέρει το δώρο που είναι όλοι οι κομβικοί ανθρώποι που επέτρεψαν η ζωή σου να εφευρίσκεται. Αυτοί δημιουργούν ένα διαχρονικό κρυφό κρίκο που σε τοποθετεί στο παρόν σαν ένα άθροισμα συνόλου και σου δίδει ένα πολύτιμο και εύθραυστο αίσθημα πληρότητας.